خوشبختانه ما ایرانی ها به داشتن پرستیژ و با اتیکت رفتار کردن علاقه بسیار داشته و سعی خود را در این رابطه می کنیم.
اما نکته ای که نباید از نظر دور داشت این است که شناخت رفتارهای صحیح اجتماعی و رعایت آنها امری ذاتی نیست و بر اثر آموزش و یادگیری بدست می آید.
متاسفانه در این چند دهه اخیر فرصت و امکان یاد گیری این رفتارها(و به روز کردن آنها) در جامعه ما بسیار محدود شده است.
گاهی دیده می شود عزیزانی نهایت سعی خود را در رعایت آداب اجتماعی بکار می برنند ولی متاسفانه در تکه های بسیار کوچکی فقدان شناخت صحیح و یا به روز بودن این رفتار ها دیده می شود.
نکاتی که در این نوشته مطرح می کنم اکثرا نکات ساده ای هستند که همگی از آنها مطلع هستیم، این نوشته مروری دوباره بر این دانسته ها می باشد.
نکته دیگری را که ناگفته نباید بگذارم این است که این نوشته در اصل آداب خوردن غذا است، که البته در جمع رعایت آنها ضروری تر می شود، ولی بشخصه معتقدم که با ادب بودن و انیکت داشتن باید جزیی از وجود هر انسانی شود وگرنه فقط به تقلید شباهت پیدا می کنند.
شاعر عزیزی بنام معینی کرمانشاهی شعری دارد که در قسمتی از آن می گوید:
به خلوت کس ار هم نفس نیستم-------- مگر خود هم ای دوست کس نیستم؟
تو خود را اگر محترم داشتی--------- کسان را همانگونه پنداشتی
بسا اهل تکریم که مردم کش است----- ادب گر بود جزو فطرت خوش است.
آداب خوردن غذا:
1- بیشتر به صندلی خود تکیه داده و خود را بیش از حد روی میز خم نکنیم.
2- دستها باید روی میز باشند و نه در زیر میز.
3- غذا را با چنگال( ویا قاشق) به طرف دهان خود ببریم و نه برعکس.
4- بعد از هر چند لقمه لبان خود را با دستمال کاغذی از چربی و غذا پاک کنیم، به این صورت که دستمال را دو بار به دو طرف لبان خود فشار دهیم(دستمال را در امتداد لب ها و یا بالا و پایین نکنیم) و بعد دستمال را بدون مچاله کردن تا کرده و در کنار بشقاب خود بگذاریم.
5- قبل از هر بار نوشیدن حتما لبان خود را با دستمال کاغذی پاک کنیم تا اثر چربی روی لیوان نماند( خانم ها اگر از روژلبی استفاده می کنند که جایش می ماند، بهتر است از نی برای نوشیدن استفاده کنند).
6- هنگام صرف غذا زمان مناسبی برای گفتگو های دوستانه می باشد، بشرطی که موضوعات مورد بحث مناسب باشد و اشتهای دیگران را از بین نبرد.
7- بحثی را ادامه دهیم که مورد توجه همه باشد و از در گوشی صحبت کردن کردن(بطوری که دیگران صدایمان را نشنوند) جدا پرهیز کنیم.
8- لقمه های غذا را کوچک انتخاب کرده و دهان خود را بیشتر از حد توان پر نکنیم.
9- با دهان پر صحبت نکنیم و غذا را با دهان بسته و آرام بجویم.
10- اگر لازم شد دستمال سفره را روی پای خود بیاندازیم، فقط کودکان و خردسالان می توانند دستمال را به یقه لباس خود آویزان کنند.
11- از جلوی دیگری چیزی را که می خواهیم(بطور مثال نمکدان) برنداریم و آن را تقاضا کنیم.
12- غذا را با چنگال( ویا قاشق) فشار ندهیم( له نکنیم)
13- زود از سر میز غذا بلند نشویم، معمولا یک زمان نیم تا یک ساعته را برای خوردن غذا و گفتگو اختصاص بدهیم.
14- آب و یا نوشیدنی خود را به آرامی و نه در یک بار بنوشیم.
15- درغرب از قاشق فقط برای خوردن سوپ(ودیگر غذا های آبکی) استفاده می کنند. سایر غذا ها را با کارد و چنگال می خورند، به این صورت که بطور مثال برای کباب خوردن با چنگال(در دست چپ) تیکه ای را نگه داشته، با کارد(در دست راست) قسمتی از آن را بریده و بعد تیکه بریده شده را با چنگال(در دست چپ) به دهان می گذارند(در مورد غذاهایی مانند پلو از چنگال به جای قاشق و از کارد بعنوان چنگال می توانیم استفاده کنیم).
.
.
۱ نظر:
kheili mamnoonam az shoma . besyar mofid bood ,
ارسال یک نظر