سال نو در خارج

راستش دیدم سال نو داره می آید، همه دارند به هم تبریک می گویند وبعضی هم به فراخور، مطلبی می نویسند. من هم خواستم یک چند خطی بنویسم.
اول نوشته های غم انگیز چند خارج نشین دیگر را خواندم، کلی حس گرفتم، دست یه دکمه(کی بورد) شدم که یک احساسی هم من پیاده کنم که ای دل غافل، دیدم نمی شه. راستش نه دلگیرم، نه دل تنگم، نه حتی فرقی با روزای دیگه داره این نوشدن سال برای من(فرنگی بودن اسم این دردسر ها رو هم با خود داره).

به همسرم تلفن زدم گفتم، فردا سال نو می شه. گفت اه مگه جمعه نبود؟
گفتم نه جمعه که (goede vrijdag=Good Friday) روز تعطیل اینجاست(هلند هم این جمعه رو تعطیله و هم دوشنبه، یعنی چهار روز، خیلی کم اینطور اتفاق می افته).
گقت چه بد من فردا آزاد نیستم، نظرت چیه شب بریم رستوران ایرانی؟ چند روز پیش رفتم کلی آجیل و شیرینی خریدم. راستی یه نگاه می کنی ببینی کجا کنسرت و یا جشن ه، که بریم؟ من آلان خیلی شلوغم، تا شب کیس کیس، بعد هم تلفن رو قطع کرد.

آلان 10 دقیقه است که دارم تو خاطراتم دنبال نوروز می گردم، ولی بجز آجیل و تعطیلی چیزی یادم نمی آد. خب آدمها که همه یک جور نیستند، خیلی ها بحق روی این مراسم حساس ترند.

از این که آمدن سال نو یه چند روزی تو این نامهربان زمانه ایران می تونه شادی ایجاد کنه خیلی خوشحالم.
امیدوارم که سال واقعا نو بشه و با خودش کلی هوا و حرفهای تازه بیاره، کهنه ها رو هم ببره یه جای دور، جایی که دیگه دستشون به ما نرسه، امیدوارم که همه اجبارهای زندگی مون هم جای خودشون رو به انتخاب های داوطلبانه بدهند و خیلی آرزوهای دیگر....
سال بسیار خوبی داشته یاشید.