کار داوطلبانه به کاری گفته می شود که بدون دریافت حقوق و اجبار انجام می شود.
انجام کار داوطلبانه در اینجا ریشه در قرن نوزدهم دارد که خانمهای پولدار به صورت رایگان به فقرا و مریضان کمک می کردند.
بسیاری از اشکال کار داوطلبانه در طول زمان شکل رسمی بخود گرفتند و از زمره کار داوطلبانه خارج شدند.
امروزه در حدود 30 درصد از افراد بالغ این کشور یعنی حدود 6 میلیون نفر به صورت پاره وقت و یا تمام وقت کار داوطلبانه می کنند.
بعضی از شرایط کار داوطلبانه: کار باید سودمند برای جامعه باشد، سودزا نباید باشد، در رقابت با کارهای درآمد زا نباشد.
دلایل زیادی برای کار داوطلبانه وجود دارد که مهمترین آن احساس رضایت از مفید بودن و کمک به همنوع می باشد و همینطور کار داوطلبانه به شخص کمک می کند که در تنهایی خود نمانده و با دیگران ارتباط بر قرار کند.
در اینجا بطور کوتاه چند سری کار داوطلبانه را مثال می زنم.
1- کمک به تازه وارد ها برای ورود به جامعه:
این کمک ها که بیشتر برای پناهندگان می باشد به شخص تازه وارد کمک می کند که با قوانین اینجا آشنا شده و کمکی در رفع مشکلات شروع زندگی تازه در اینجا باشد. این کمک ها از خواندن نامه ها، کمک در پرکردن فرم ها و ثبت نام در مدارس و شهرداریها تا یاددادن دوچرخه سواری به تازه وارد متنوع هستند.
2- کمک های خیریه:
هلند به نسبت جمعیت یکی از بزگترین اعانه دهندگان در دنیاست. از جمع آوری پول برای نجات انواع حیوانات در حال انقراض و کمک به درمان ویا تحصیل در همه کشورهای نیازمند تا تحقیقات پزشکی و کمک به کشورهای سیل و زلزله زده همه توسط داوطلبان انجام می شود. بیشتر این داوطلبان با قللک های مخصوص و داشتن کارت تایید در روی لباس در خیابان و یا با مراجعه به منازل در خواست کمک می کنند. ( خرج تحصیل پناهندگان و پناهجویان هم توسط یک سازمان خیریه تامین می شود، اکثر پناهندگانی که در اینجا تحصیل کرده اند توسط همین سازمان ساپورت مالی شده اند)
3-کار داوطلبانه در جشن ها و مراسم:
در اینجا همه ساله در تمام شهر ها انواع جشن ها و مراسم شادمانی بر پا می شود. در صد زیادی از برگذار کنندگان این مراسم دواطلبانی هستند که در آماده سازی جا، دادن اطلاعات، توزیع نوشیدنی، برقراری نظم و ... کمک می کنند.
4- خانه محله
خانه محله، مکانی است که از طرف شهرداریها به محله های مختلف واگذار می شود. در این خانه یک بار کوچک برای نوشیدن انواع نوشیدنی ها و چند سالن مختلف برای جلسات و گردهم آیی وجود دارد.
در این خانه همه چیز بر اساس کار دواطلبانه انجام می شود.
مثلا کسی که ورزش یوگا بلد است، یا شطرنج اش خوب است و یا داستان نویسی بلد است در خواست زمانی برای یاد دادن آن به دیگران می کند، چند اعلامیه هم چند جا می زند کسانی که دوست دارند یاد بگیرند و یا در جلسات شرکت کنند با پرداخت مبلغ بسیار کمی(که صرف خود این خانه ها می شود) در این جلسات شرکت می کنند.
نا گفته نماند که بیشتر شرکت کنندگان و دواطلبان مسن هستند و به این وسیله هم خود را سرگرم کرده و هم یافته های خود را با دیگران قسمت می کنند.
در این خانه ها هچنین زمانی را برای آموزش زبان هلندی به مهاجرین اختصاص می دهند، چند داوطلب علاقه مندان به یاد گیری را در گروهای کوچک تقسیم کرده و به نسبت سطح زبان مهاجر به اصلاح ویا آموزش می پردازند.
( در محلات مشکل دار خارجی نشین آمستردام شهرداری تصمیم به ساخت خانه های محله برای جوان های خارجی(مراکشی و ترک) کرد تا به این وسیله شاید آنها را از سر چهارراه ها جمع کند، ولی ظاهرا موفق نبود بدلیل اینکه، برخلاف هلندی ها در این خانه ها فقط پسر ها حضور داشتند( کسی ناموس اش رو اونجا نمی برد) و بعد اینکه بجای بودن در داخل این خانه ها وایجاد سرگرمی، همه در بیرون آنجا مشغول همان کارهای قبل بودند).
پا نوشت:
صحبت امور خیریه شد دلم نیامد این دو موضوع را نگویم1
- دو هفته قبل در یک مسابقه تلویزیونی مجری از برنده( جوانی حدود 30 ساله) پرسید قصد دارد با چهل هزار یورو برنده شده چکار کند، برنده گفت یک مسواک برقی برای خودم بخرم و بقیه را به خانواده همسرم که در رومانی هستند و وضع مالی خوبی نداشته و پدر خانواده فلج است بدهم.
امروز صبح حین رفتن بر سر کار مجری رادیو داشت با مردی که بلیط بخت آزمایی برده بود مصاحبه می کرد، ازش پرسید با پولت چه کردی؟ گفت تعمیر خونه، رفتن به مسافرت وخرید یک ماشین ون برای همسایه مراکشی ام که با آن بتواند برای مسافرت به کشورش برود.( این گونه ماشین های 7 و یا 11 نفره عشق مراکشی هاست که با تمام خانواده و کلی کادو برای اقوام به مسافرت سالانه به کشور خود می روند).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر