۱۳۸۷ اردیبهشت ۵, پنجشنبه

دوستان من در سایت دنباله



اول از همه می خواهم تشکر کنم از تمام کاربران سایت دنباله، بخصوص دوستان عزیزی که در این چند روز غیبت یادی از من کردند و از طریق مختلف برایم پیام گذاشتند، از همه شما متشکرم.

دوستان عزیز، من از دنباله قهر نکرده ام، چرا که کماکان قهر با دنباله را، قهر با کاربران باارزش و فهیم اش می دانم.


بعد از آن چند روزه، مشکلات که منجر به ترک گروهی از دوستان خوبم در دنباله شد و ناموفق بودن بحث های بعد از آن که سعی در برگرداندن اوضاع به شکل قبل می کردیم، وقتی تقریبا مطمئن شدم که با بحث کردن قادر به تغییر چیزی نیستم، تصمیم گرفتم برای مدتی دور از جو عصبی بوجود آمده باشم.

در سالهای زندگی در خارج آموخته ام که هر کاری شدنی است، با مذاکره و چانه زنی( سیستم سیاسی هلند) همیشه می توان افراد را با عقاید مختلف به یک حداقلی از تحمل همدیگر و همکاری گروهی رساند.

این آموخته را با نگاه ایده الیستی( که در بسیاری از شرقی ها، منجمله خود من بشدت وجود دارد) که پیوند می زنی، با خود می اندیشی که اینجا شده، پس همه جا می شود، و باز یادت می رود که خودت قبلا به این نتیجه رسیده ای که بسیاری از دست آورد های انسانی غربی مثل "دمکراسی" بر اساس فرهنگ، اخلاق و رفتاری خاص ساخته شده و بیرون زادگاه اش بشدت ناموفق هستند.

بهرحال بقول فرنگی ها!! اینها همه هزینه یاد گیری است که می پردازی و امیدواری روزی بدردت بخورد.

اگر فرصت کنم به دنباله سر می زنم، ترجیح می دهم فعلا فقط یک بازدید کننده عادی سایت باشم تا زمانی که خودم را در وهله اول و همینطورشرایط دنباله را برای همکاری آماده بیابم.

نا گفته نگذارم که به دلیل بالا، دلایل فرعی مثل تغییر موقعیت شغلی( و کم شدن وقت آزاد برای استفاده از اینترنت) و گرم شدن هوا( بیشتر بیرون از خانه بسر بردن) هم اضافه شده اند.

به دوستی با همه شما دوستان عزیز افتخار می کنم و برایتان آرزوی موفقیت دارم.





هیچ نظری موجود نیست: