۱۳۸۷ بهمن ۶, یکشنبه

فرق ایرانی ها با دیگران از نگاه...



در نزدیکی محل کارم یک کافه ترکی است که گاهی برای نوشیدن و یا خوردن غذایی سبک به آنجا می روم.


یکی از کارکنان آنجا پسری ترک (فامیل صاحب کافه) است که با وجود مشکل تمرکز حواسی که دارد، خوش صحبت بوده و طبع طنزی هم دارد.

با وجود اینکه از طرف صاحب کافه منع شده است که با مشتریان هم صحبت شود ولی گاهی که برای آوردن غذا و یا نوشیدنی به سر میز می آید با هم چند جمله ای رد و بدل می کنیم.


قبلا یکی دو باری به من گفته بود: تو با بقیه ایرانی ها فرق داری. من هم آنرا به این حساب گذاشته بودم که دارد بنوعی از من تعریف می کند.( در اینجا مرسوم است که برای تعریف مثبت می گویند تو شبیه سایر هموطن هایت نیستی/ یعنی مثلا از آنها بهتری).


اینبار ازش پرسیدم: چرا فکر می کنی من با دیگر ایرانی ها فرق دارم و اصلا علامت مشخصه ایرانی ها را در چه می دانی؟


-من سالها در رستوران های مختلف کار کرده ام و همه نوع مردمی را می شناسم، ایرانی ها آدمهایی هستند که می خواهند وانمود کنند که مثلا خیلی اهل خرج و تفریح هستند، در حالی که اصلا اینطور نیست و خیلی هم مراقب مصرف پول خود هستند و پول به جانشان بسته است.


می گویم: خب احتمالا درآمد بالایی ندارند و اینکه بهرحال خیلی از ما هم مثل شما ترکها زندگی دو گانه داریم و یک درآمد، یعنی اینکه مثلا خانه و یا زمینی در ایران خریده اند و قسط اش را پرداخت می کنند و یا زیر قرض های آن هستند.


-نه کسانی هم که درآمد خوبی دارند همینطورند، توریست هایتان هم همین طور هستند، فقط ادای خرج کن ها را در می آورند

می پرسم: حالا تو چطوری به این نتیجه رسیده ای؟


- خیلی ساده، اولا ارزانترین غذاها با کمترین نوشیدنی را انتخاب می کنید و از همه مهمتر تنها ملیتی هستید که اصلا انعام نمی دهید، همه حتی چینی ها، آمریکای جنوبی، عرب ها، همه، حتی هلندی ها هم کم و بیش انعام می دهند(هلندی ها معروف به انعام ندادن هستند) ولی ایرانی ها تا سنت آخر پولشان را هم پس می گیرند.( در غرب رسم است که حدود 10 درصد از مبلغ غذا را بعنوان انعام می دهند/ بجز در رستوران های فاست فود و سلف سرویس ها)


می گویم: خب احتمالا برای این است که این رسم در سالهای بعد از انقلاب، بدلیل تغییر رفتار مردم و کمبود توریست در ایران بسیار کمرنگ شده است و دیگر نوعی باید قلمداد نمی شود.


- برای همین می گویم که تو با دیگر ایرانی ها فرق داری، چون تو هیچوقت انعام را فراموش نمی کنی.


با خنده می گویم: من انعام می دهم چون خودم در رستوران کار کرده ام و می دانم که انعام گرفتن چه لذتی دارد.


چیزی نگفته و می رود، صدایش را می شنوم که به بقیه کارکنان به ترکی می گوید: نگفتم، همه شون لنگه همند، این هم که فکر می کردم آدم حسابی ه، خودش هم مثل ما حمال بوده، اینقدر حمالی کرده تا انعام دادن رو یاد گرفته!!


۸ نظر:

ناشناس گفت...

نمی دونستم هلندی ها انعام بده نیستند!

ناشناس گفت...

جالب بود
کاش حست از شنیدن جمله ی آخر رو هم می نوشتی.

فرنگی گفت...

براي حرف حساب عزيز.
هلندي ها واقعا معروف به خساست و انعام ندادن هستند. چيزي كه من در عمل برعكس آن را(حداقل از نسل جوان) ديده ام.

براي sohbat
دوست عزيز.بعد از شنيدن اين گفته نمي دانستم چگونه مي توانم جلوي خنده خودم را بگيرم و بروي خودم نياوردم كه متوجه معني گفته اش شده ام

ناشناس گفت...

kheyli jalebe chizi ke neveshti...man be oun pesar hagh midam ma irani ha kheyli vaghtha oun chizi ke hastim ro neshon nemidim.amma dar morede khode shoma tarze fekreton kheyli jalebe az neveshtehaton va tajrobiyateton kheyli estefade mikonam.kheyli khob ham shoma ro dard mikonam .chon man khodam moghime Alman hastam va gahi daghighan ba chizhayi ro be ro misham ke shoma ham ounha ro tajrobbe mikonid. salem va pirouz bashid

ناشناس گفت...

Kolli khandidam, toooppp boood.
chonkeh manham mesl e hamin majara baram pish omadeh.
man Canada zendegi mikonam va 1 sali ham Pizza Delivery kardam va mifahmam ke Tip gereftan cheghadr khoobeh.

khodamam ham hamishe Tip midam (10~20% ) hatta age ke serivce e khoobi nagiram, va khanoomam shekayat mikoneh ke chera dadi ! va manham migam yadeteh oon vaght ha az mardom Tip e khoob nemigerftam cheghad halam gerefteh mishod ! hala in bichareh bezareh delesh khosh bashe .

shayad age manham too Pitzaa ye kar nakrdeh boodam mesl e kheili ha Tip nemidadam !!!

shaad bashi,

ناشناس گفت...

kheyli jaleb bud ..koli khandidam
movafagh bashid

ناشناس گفت...

اونوقت اگر کردیت کارت داشتی چطور ده درصد را انعام میدی...

ناشناس گفت...

نوشته هاتون خیلی به دل میچسبه.